کتاب نامه‌های سیمین دانشور و جلال آل‌احمد با تلاش و همت مسعود جعفری جزی گردآوری و تهیه شده است. این نامه‌ها در قالب سه جلد تدوین شده‌اند که کتاب اول شامل نامه‌هایی است که سیمین دانشور آن‌ها را طی سفرش به آمریکا برای جلال آل‌احمد نوشته است (۱۳۳۲-۱۳۳۱). این کتاب دربرگیرنده‌ی ۲۰۰ نامه به قلم دانشور، همسر جلال آل‌احمد است. ازآنجاکه این نامه‌ها در طول سفر نگاشته شده، گویی سفرنامه‌ای است که خواننده با خوانش سطر به سطر آن‌ها، با نویسنده همسفر شده و طعم دلتنگی‌ها و شکوه‌های او را می‌چشد. این نامه‌ها هم در کنار دیگر آثار بزرگ و بنام این دو نویسنده از ارزش ادبی والایی برخوردار هستند و روحیات و حالات شخصی آن‌ها را نشان می‌دهند. توصیف دقیق حالات و واقعیت‌ها، ذکر جزئیات و ماجراها این نامه‌ها را به سندی بی‌مانند تبدیل کرده است. دو جلد دیگر از این نامه‌ها وجود دارد که شامل نامه‌های آل‌احمد به دانشور در همین سفر و نامه‌های آن دو در سفرهای کوتاه است. مسعود جعفری جزی در مقدمه‌ی این اثر می‌گوید: «دانشور و آل‌احمد، به عنوان دو نویسنده‌ی مطرح و تأثیرگذار، نماینده‌ی دوران پرفرازونشیبی از حیات اجتماعی و ادبی جامعه‌ی ما به شمار می‌آیند و بازخوانی آثارشان و کنجکاوی در زندگی‌شان، در حقیقت بازخوانی یک دوره‌ی تاریخی است.»
در بخشی از جلد اول کتاب نامه‌های سیمین دانشور و جلال آل‌احمد این‌طور می‌خوانیم: «از دانشگاه استنفرد، روبه‌روی کلیسا و بر روی نیمکت سینه‌کش آفتاب نشسته‌ام. جلال نازنینم، مدت‌هاست برایت شعر ننوشته‌ام و حالا می‌نویسم:
ای مایه‌ی خوبی و نیکنامی روزم ندهد بی تو روشنایی»
