يکی از منابع مهم برای بررسی اوضاع اجتماعی-فرهنگی ايران سفرنامه هايی است كه در هر دوره نوشته شده اند. چون مراسم هر كشوری برای خارجیان ناآشناست معمولا اين رسوم مورد توجه آنها قرار می گیرد و تلاش میكنند تا آن را
به صورت دقیقی در سفرنامه هايشان بازتاب دهند. يکی از ادوار مهم كه تعداد قابل توجهی سیاح و سفیر از كشورهای مختلف وارد ايران شدند و سفرنامه های زيادی از خود به يادگار گذاشتند عصر قاجار بود؛ از اين رو در اين زمان آداب و رسوم ايرانیان در زمینه های مختلف از جمله رسم ازدواجشان، توسط سیاحان به نگارش درآمد.
انواع ازدواج، مراحل مختلف آن، از خواستگاری و شيريني خوران تا عقد و عروسی، همراه با آداب جذّاب آن، رسوم
مختلف ازدواج میان اقوام و اقلیت های مختلف و تفاوت های آنها به قلم روان و ساده ی بسیاری از سیّاحان اروپايی دوره ی قاجار به نگارش درآمد. در اين پژوهش تلاش شده به روش توصیفی-تحلیلی ديدگاه آنها را در اين خصوص بررسی كرده و با بیان گفته های آنها و مقايسه ی آن با منابع داخلی زمان قاجار درصدد آنیم تا دريابیم كه رسم ازدواج
در دورهٔ قاجار در سفرنامه های اروپايیان به صورت واقع بینانه ای گزارش شده يا اينکه بعضی از گفته های اروپايان در اين خصوص، با واقعیّتهای جامعه قاجار مغايرت دارد.
واژههای کلیدی: ازدواج، سیّاحان، اروپايیان، مردم.
فصلنامه تاریخ نو، شماره نهم، زمستان 1393
www.safarvaname.ir