دولتی – وزارت علوم، تحقیقات، و فناوری – دانشگاه ارومیه – دانشکده ادبیات و علوم انسانی – 1395 – [کارشناسی ارشد

شاه اسماعیل صفوی در سال ٩٠٧ ه ق به کمک قزلباشان بر تخت سلطنت جلوس کرد و بنیان سلسله صفویه را گذاشت که بیش از دو قرن تداوم یافت. در این دوران روابط ایران و اروپا به دلیل مناسبات سیاسی جهان وارد دوران جدیدی شد. از این رو سیاحان متعددی از کشورهای خارجی با اهداف متفاوت به ایران سفر کرده و هر کدام گزارش ها و یاداشت هایی در غالب سفرنامه ها از خود به جا گذاشتند، که اکنون این سفرنامه ها یکی از منابع مهم برای بررسی تاریخ اجتماعی هستند. زیرا در تاریخ نگاری رسمی ایرانیان، مورخان به ندرت از اوضاع اجتماعی عامه مردم یاد کرده اند. بنابراین در بررسی اوضاع اجتماعی پرداختن به سفرنامه ها ضروری می نماید. در این پژوهش به بررسی وضعیت زندگانی مردم در عصر صفوی با استناد به سفرنامه های خارجی پرداخته می شود و مسأله بنیادین در این پژوهش این است که سفرنامه نویسان خارجی درباره زندگانی مردم این عصر چه مطالبی ارائه داده اند؟ دیدگاه آنان نسبت به مردم چه بوده است؟ و آیا گزارش های سفرنامه ها با واقعیات های جامعه ایران مطابقت دارد ؟