زنان به‌عنوان یکی از پایه‌‌های اساسی گسترش و تقویت داعش، همواره مورد توجه و دقت بوده است. روایت غریب این فرشتگان به یغما رفته در «مهمانخانه بیوه‌هان جوان» تراژدی قرن ماست. جایی که تشنگان هدایت و حمایت، به ابرهای سیاه و وهم‌انگیز داعش تکیه دادند و حالا سال هاست که به‌سمت نابودی بی‌انتها معلق‌اند.
«نور»، «اسما»، «لینا»، «دنیا» و… نمونه‌هایی از شخصیت‌های این داستان واقعی هستند که هرکدام مسیری هیجان‌انگیز را تجربه کرده‌اند. «نور دختر نوجوان تونسی است که با سیزده سال سن به این فکر افتاده بود که به بهترین شکل به دینش عمل کند و در این راه اخراج از مدرسه و برخورد زننده معلمان را به جان خریده بود و… . «اسما» دختری که دمشق را تجربه کرده بود و حالا در رقه عاشقانه با «هشام» بر خرابه های قصرالبنات هارون سیگار می کشیدند و هرگز گمان نمی کرد که روزی با این سؤال هشام روبرو شود:
«…چرا باید زیباییهای تو رو همه ببینن؟… و بالاخره اینکه اگر می خوای با من ازدواج کنی باید حجاب داشته باشی… این اعتقاد در قلب من ثابت و محکمه.»
هرچند اسما ناامیدانه دستش را آهسته به قلبش کوبید و گفت: « هشام! ایمان اینجاست.» اما نمیدانست اعتقادات کور سرنوشت دیگری را برایش رقم زده است.
«آزاده معاونی» راوی این داستان تلخ و هیجان‌انگیز، علت پرداختن به این کاوش عمیق و داستان مستند را یافتن دلایل پیوستن بی‌دریغ هزاران زن به گروه داعش می‌داند. او در تحقیق بی‌نظیر و سخت خود تونس را درمی‌نوردد، به آلمان سفر می‌کند، از لندن و صبراته‌ی لیبی و تلِ عفر در عراق خبر می‌گیرد و بالاخره در مهمانخانه‌ای در «رقه» به روایت بیوه‌هان متحیر راه گم کرده نشسته و اوضاع غریب‌شان را همگام با مخاطب مویه می‌کند:
«مهمانخانه بعضی اوقات مثل یک مهمان‌سرا و گاهی هم مثل برنامه تلویزیونی واقع‌نما بود. روزها پشت سرهم می‌گذشتند و خسته‌کننده و تکراری بودند….».
