از جمله منابعی که میتوان از خلال آنها اطلاعاتی درباره آداب و رسوم، اقتصاد، اخلاق، دین، مذهب، اوضاع سیاسی، آموزش و پرورش و … جوامع به دست آورد، سفرنامهها است. سیاحان با سفر به نقاط مختلف دنیا، دیدهها و شنیدههای خود را با توجه به سطح آگاهی و افکار خود به نگارش درآورده یا شخص دیگری گفتار آنان را به نگارش درآورده و گنجینهای ارزشمند از اطلاعات تاریخی برای نسلهای بعد به یادگار گذاشتهاند. «ابن بطوطه» به شرق آسیا و دربار شاهان مغول و پکن بار یافت. اطلاعات وی درباره این سرزمینها منبع خوبی برای مطالعه در این حوزه است. کتاب حاضر به بررسی نهادها و مراکز علمی و آموزشی مسلمانان در سفرنامه ابنبطوطه اختصاص یافته است.