سفرنامه های سیاحان اروپائی را، در قرن هفدهم میلادی به ایران آوردند. آنها از جهت تعداد و سودمندی مطالبشان بسیارمشهور هستند. از جمله ی آن سفرنامه ها، سفرنامه الئاریوس است. مولف ، فردی تحصیل کرده بود و در دانشگاه لایپزیک زبان لاتین تدریس می کرد. از این رو در تدوین مطالب تنها به مشاهدات خود اکتفا نکرده بلکه شیوه تحقیق و تتبع را بکار گرفته است. مطالب سفرنامه بر جنبه های مختلف اجتماعی ، فرهنگی ، تاریخی و سیاسی احتواء دارد.این شمول ، امتیاز دیگری برای این کتاب محسوب می شود.