گزارشی در مورد ساده زیستی شیخ مرتضی انصاری بر اساس یک سفرنامه قاجاری
ن‍وی‍س‍ن‍ده، که ی‍ک‍ی از درب‍اری‍ان ق‍اج‍اره‍ا ب‍ود، به زم‍ان ن‍اص‍رال‍دی‍ن ش‍اه از راه ق‍زوی‍ن و ه‍م‍دان به ک‍رب‍لا و ن‍ج‍ف اش‍رف و م‍ش‍اه‍د م‍ت‍ب‍رک‍ه می‌رود و پ‍س از زی‍ارت آن ام‍اک‍ن م‍ق‍دس‍ه از راه ق‍ص‍رش‍ی‍ری‍ن و ک‍رم‍ان‍ش‍اه و ق‍م به ت‍ه‍ران ب‍رم‍ی‌گ‍ردد. در‌ای‍ن رس‍ال‍ه او وق‍ای‍ع م‍ه‍م ب‍ی‍ن راه را به رش‍ت‍ه ت‍ح‍ری‍ر در م‍ی‌آورد و در ض‍م‍ن آن ح‍س‍ب ح‍ال ب‍ع‍ض‍ی از م‍ج‍ت‍ه‍دی‍ن و ع‍ل‍م‍ای ب‍زرگ ش‍ی‍ع‍ه را ن‍ی‍ز ذک‍ر می‌ک‍ن‍د که در ب‍ی‍ن آن‍ه‍ا چ‍ن‍د س‍طری که در ش‍رح ح‍ال شیخ مرتضی انصاری م‍ی‌ب‍اش‍د ح‍اوی اطلاع‍ات ج‍ال‍ب ت‍وج‍ه از ح‍ال و زن‍دگ‍ان‍ی‌‌ای‍ن ع‍ال‍م ب‍زرگ ش‍ی‍ع‍ه است. م‍ت‍اس‍ف‍ان‍ه ن‍ام ن‍وی‍س‍ن‍ده آن م‍ع‍ل‍وم ن‍ش‍د.
«جناب شیخ مرتضی هم مرد مجلّل و مجتهد بی نظیر و بدلی است. از اوضاع دنیای دنیّه به یک عبای کهنه و تسبیح صد دانه قانع است. در یک مجلسی دیدم که بی کلال و ملال در صفّ نعال نشسته. چون از احوالش تفتیش نمودم، گفتند: همیشه اوقات، شیوۀ مرضیّۀ او‌این است که در کفشکن می‌نشیند و اصلا تفاوتی به احوال و اخلاق او ندارد».
https://talei.kateban.com/post/2781
