چكيده: در صدر اسلام مجموعـه اي از راههـاي تجـاري در تمـام قـاره آسـيا از كشـورهاي
اسلامي تا داخل چين رونق داشت. بخش مهمي از اين راهها از قلمرو خلافت و شهرهاي اسـلامي
تا چين امتداد داشت كه مسلمانان به صورت فعال تجارت را انجام مي دادند. اين راههـا شـامل راه –
هاي دريايي و خشكي مي شد. راه خشكي از طريق آسياي ميانه بود كه در مسير جاده ابريشم قـرار
داشت؛ قبل از اسلام تجارت از اين راه نيز انجام مي شد. قدمت راههاي دريـايي، بيشـتر از راه هـاي
خشكي بود؛ اين راه نيز قبل از اسلام وجود داشت. در دورة فتوحات، مسلمانان با فـتح عـراق ايـن
ارتباط را تداوم بخشيدند و از خليج فارس تا چين، تجارت را از طريق دريانوردي توسـعه دادنـد و
در داخل چين، شهرهاي اسلامي را به وجود آوردند.
اين مقاله با تأكيد بر منابع تاريخي و پژوهش هاي انجام گرفته در حوزه هاي جغرافيـاي تـاريخي
جهان اسلام و چين، به شناخت راه هاي دريايي از سيراف تا چين مطـابق سـفرنامه دريـايي ابوزيـد
سيرافي و شرح سفر او ميپردازد.
واژه های كليدي: چين، سفر، مسلمانان، راه هاي دريايي، تجارت ،ابوزيد سيرافي.
مجله مطالعات تاريخ اسلام
سال هشتم / شمارة 28 /بهار 1395
