یکی از مهم ترین ویژگی های بقاع متبرکه و امامزادگان، جاذبۀ معنوی آنهاست. این ویژگی زمانی بیشتر جلوه گر می شود که می بینیم افرادی با مذاهب و فرهنگ هایی غیراسلامی از راه های دور به دیدار این اماکن می آیند. ازاین روست که سفرنامه ها از گنجینه های ادبی و هنری باارزشی هستند که علاوه بر جذابیت هنری و تاریخی، دارای ظرایف و نکات فراوانی در این مورد هستند. با مطالعۀ این سفرنامه ها می توان به وضعیت مکان های مقدس و متبرک در جوامع اسلامی و خصوصیات آنها پی برد. به دلیل کثرت و تنوع سفرنامه ها، تقسیم بندی سفرنامه ها راهگشایی این تحقیق خواهد بود. در این تقسیم بندی می توان سفرنامه های معاصران را از سفرنامه های گذشته و همچنین سفرنامه های مذهبی را از غیرمذهبی جدا کرد. مسائل مختلف مربوط به مذهب از قبیل اعتقادات مذهبی، باورهای دینی، نمای ظاهری اماکن مذهبی و شیوۀ اجرای آداب دینی در داخل مساجد و کلیساها نیز از دید سفرنامه نویسان مخفی نمانده است که این عوامل نیز می تواند بخشی از اجزای این تقسیم بندی باشد.