علیرضا قزوه در این اثر به روایت یادداشت‌هایی خواندنی از 8 سفر به کربلای معلی می پردازد. این نویسنده در فضایی شاعرانه سفرنامه‌های جذاب و منحصربفردی دارد که او را از بقیه جدا می کند. از نظر قزوه در ادبیات فارسی سفرنامه نویسی یک از ژانرهای مهم ادبی به شمار می رود. مثلا در ادبیات فارسی سفرنامه ناصرخسرو را داریم که اطلاعات مهمی از گذشته ایران و جهان را به ما ارائه می دهد و رویدادهای زیبایی در آن رخ می‌دهد یا در دوره معاصر سفرنامه های جلال آل احمد را داریم که بسیار حرفه ای است بویژه سفرنامه «خسی در میقات» که الگوی زیبایی را به ما از دوران خودش نشان می دهد البته افرادی مانند ابن بطوطه هم هستند که جهان را گشته اند و اطلاعات خوبی از آن به ما ارائه می‌دهند.
از همین فرودگاه تهران لباس ورزشی پوشیده برای پیاده‌روی. من هم سنگ تمام گذاشته‌ام و با لباس رسمی آمده‌ام؛ با کت و شلوار قهوه‌ای نویی که همین ماه پیش خریده‌ام. می‌گوید:<< تو با این لباس می‌خواهی بیایی پیاده‌روی؟>>من هم به شیوه‌ی طنز جوابش را می‌دهم که <<ببیندوست عزیز، مرا خود آقا دعوت کرده، باید هم با این لباس بیایم، شما را به گمانم ذوالجناح دعوت کرده!…>>
