در حسینیه ادسا بیشترین حاضرین را شیعیان آذری و افغانی تشکیل می دادند. این برای من خیلی جالب بود که در این نقطه از جهان، در جنوبی‌ترین نقطه کشور اوکراین چطور بچه‌های شیعه همدیگر را پیدا کرده و در حسینیه دور هم جمع شده‌اند و با این‌که خیلی از آنها نمی‌توانستند به زبان همدیگر صحبت کنند اما عشق به اهل‌بیت علیهم السلام آنچنان قلب‌های آنها را به همدیگر نزدیک کرده بود که گویا همه عضو یک خانواده بودند و پدر چون می توانست به دو زبان آذری و فارسی سخن بگوید نیمی از منبر را به زبان آذری و نیمی دیگر را به فارسی سخنرانی کرد.
