این کتاب گزارشی است از سفر نویسنده به قونیه. در بخشی از کتاب آمده است: این سفرنامه یکی از سفرنامه‌های خاص است. نویسنده آن سعی کرده است دست به تجربه‌ای تازه بزند که این تجربه را خاطره‌نویسی تعلیمی می‌نامند. در این سبک و شیوه از خاطره‌نویسی که بیشتر مناسب سفرهای غیرتفریحی صرف است، قرار نیست توضیح واضحات توصیف بناهای قدیمی و جدید، موزه‌ها و رسم و رسوم مردم کوچه و بازار هدف اصلی باشد؛ چراکه به مدد اینترنت و سایر رسانه‌های جمعی، این روزها چنین اطلاعاتی در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته است. در سبک خاطره‌نویسی تعلیمی، سفر برای مسافر، عرصه گفتگو با خواننده، پیرامون تجربه‌های درونی و بیرونی است. راوی در متن سفرنامه خود شخصیتی حاشیه‌ای و فرعی است که مکان‌ها، رویدادها، گفتگوها و رخدادها همگی ذهن او را به سوی هدفی هدایت می‌کنند که سفر برای آن آغاز شده است. … نویسنده در این سفرنامه از سفری سخن می‌گوید که هدف آن آشنایی بیشتر با احوال و اقوال مولانا است …. در پایان عکس‌هایی رنگی از بناها و مکان‌های دیدنی قونیه، به‌ویژه مقبره مولانا چاپ شده است.
