«هفت سال در هند»، پاکسیما مجوّزی

«هفت سال در هند»، پاکسیما مجوّزی

«هفت سال در هند»، پاکسیما مجوّزی

هفت سال در هند با اتکا به هفت سال زندگی، پژوهش دانشگاهی و تجربیات شخصی پاکسیما مجوزی داستان نویس و روزنامه نگار ایرانی در سرزمین «هفتاد و دو ملت» تصویری تازه از جامعه، فرهنگ، سیاست و اقتصاد این کشور ارائه و به رویدادهایی توجه میکند که پرسش های به ظاهر کوچک، اما مهمی را طرح میکنند.
این کتاب، هند امروز را از منظر «جامعه، آدم ها ، مراسم، و زندگی» توصیف میکند و از آدم های نامدار وگمنام، آداب و آئین ها، جشن ها، مراسم ملی و مذهبی و همچنین بررسی وضعیت زنان می گوید. دست خواننده را می گیرد و با خود به شهرهای شلوغ می برد، در مراکز عبادی مکث میکند و شهرهایی را با شهرت های عجیب شان به تجربه ای آشنا تبدیل میکند. فصلی از این کتاب هم از ادبیات و زندگی نویسندگان و یا آثاری می گوید که میتوان با آنها هند را بهتر شناخت.
پاکسیما مجوزی دکترای جامعه شناسی ادبیات از هند و بیست سال سابقه ی روزنامه نگاری در ایران دارد.

منبع

پاکسیما مجوزی در این کتاب از تجربیات زندگی خود کشور هندوستان می‌گوید. نویسنده به عنوان دانش‌آموختۀ دکترای جامعه‌شناسی ادبیات با سابقۀ سال‌ها روزنامه‌نگاری و داستان‌نویسی، دست خواننده را می‌گیرد و به میان رویدادهای اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، ادبی و زندگی در هند می‌برد.

در مورد هند کتاب‌های بسیاری منتشر شده و افراد زیادی دربارۀ این کشور نوشته‌اند؛ از عرفان و فلسفۀ بودایی و هندو گرفته تا فستیوال‌ها، معابد، بناهای تاریخی، هنر، ادبیات، فرهنگ و در نهایت سفرنامه‌های قدیم و جدیدی که به‌وفور یافت می شود. کافی است کسی به یکی از این موضوعات علاقه‌مند باشد و به سراغ این کتاب‌ها برود یا در اینترنت کلمۀ هند را جستجو کند و هرآنچه را می‌خواهد بیابد. در چنین فضایی، نویسنده در این کتاب کوشش کرده چهرۀ متفاوت‌تری از هند نشان دهد.

پاکسیما مجوزی در این کتاب از تجربیات زندگی خود کشور هندوستان می‌گوید. نویسنده به عنوان دانش‌آموختۀ دکترای جامعه‌شناسی ادبیات با سابقۀ سال‌ها روزنامه‌نگاری و داستان‌نویسی، دست خواننده را می‌گیرد و به میان رویدادهای اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، ادبی و زندگی در هند می‌برد.

یکی از ویژگی‌های این کتاب این است که نویسنده از نگاه توریستی فاصله گرفته و حاصل زندگی هفت‌ساله‌ای است در این کشور که به لایه‌های گوناگون جامعۀ هند دست پیدا می‌کند. نویسنده در مقدمۀ کتاب توضیح می‌دهد که بخش‌هایی از این کتاب در زمان نگارش آن به مرور در مطبوعات همان سال‌های ایران منتشر شده و او آنها را بعد از بازبینی، ویرایش و دسته‌بندی مجدد با افزودن بخش‌های تازه‌ای به صورت کتاب منتشر کرده است.

استمرار زندگی و تأمل در سرزمین پررمز و راز هند سبب شده است که خواننده در این کتاب قدم به قدم با اطلاعات گستردۀ فرهنگی و اجتماعی از این کشور البته با زبانی ساده و داستان‌وار روبرو شود. بیشتر مطالب این کتاب افزون بر بیان رویدادها و مناسبات اجتماعی و فرهنگی هند، داستانی با خود به همراه دارند و خواننده در حین آشنایی با این کشور می تواند داستان زندگی مردمانش را هم بشنود. کتاب آمیخته‌ای از نگاه اجتماعی، داستانی و سفرنامه‌ای است و همین بر جذابیت آن افزوده تا آنجا که خواننده ضمن همسفر شدن با نویسنده هم با جامعۀ هند آشنا می‌شود و هم داستان‌های آن مرزوبوم را می‌خواند.

 

کتاب به سه فصل تقسیم شده است. فصل اول یعنی «از گوشه و کنار» که اختصاص دارد به سفرهای نویسنده و دربرگیرندۀ سفرهایی است که به سه دسته تقسیم می‌شوند: سفرهای دانشجویی، شخصی و علمی. در این فصل خواننده «در زمستان به جنوب هند می رود: به شهرهای شلوغ و پر از زندگی: دهلی، بمبئی و بنگلور: شهرهای رویایی و زیبا با شهرت‌های عجیب‌شان، آلاپی (ونیز هند)، شیملا (اروپای کوچک هند)، جیپور (شهر صورتی) و چندیگر (شهر فرانسوی ساز)؛ مراکز عبادی ریشیکش و هاریدوار و در ادامه مراکز رهبران مذهبی مثل اوشو، سای بابا و دالایی لاما. از همه مهم‌تر، سفری به درون: سفری که آن را به همه توصیه می کنم و تجربه ای است به معنای واقعی ویژه».

کتاب به سه فصل تقسیم شده است. فصل اول یعنی «از گوشه و کنار» که اختصاص دارد به سفرهای نویسنده و دربرگیرندۀ سفرهایی است که به سه دسته تقسیم می‌شوند: سفرهای دانشجویی، شخصی و علمی. در این فصل خواننده «در زمستان به جنوب هند می رود: به شهرهای شلوغ و پر از زندگی: دهلی، بمبئی و بنگلور: شهرهای رویایی و زیبا با شهرت‌های عجیب‌شان، آلاپی (ونیز هند)، شیملا (اروپای کوچک هند)، جیپور (شهر صورتی) و چندیگر (شهر فرانسوی ساز)؛ مراکز عبادی ریشیکش و هاریدوار و در ادامه مراکز رهبران مذهبی مثل اوشو، سای بابا و دالایی لاما. از همه مهم‌تر، سفری به درون: سفری که آن را به همه توصیه می کنم و تجربه ای است به معنای واقعی ویژه».

فصل دوم این کتاب «یادداشت‌های روزانه» نام دارد. یادداشت‌های کوتاهی که از خاطرات روزانه فاصله گرفته‌اند و مربوطند به مناسبت های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی خاص. این یادداشت‌ها در چهار بخش جامعه، آدم‌ها، مراسم و زندگی جای می‌گیرند و نویسنده توضیح می‌دهد که «در جامعه، برش‌های کوتاهی از زندگی در هند را نشان می‌دهم. اتفاقاتی که پرسش های به ظاهر کوچک، اما مهمی را در ذهنم طرح کردند. از انتخابات، دانشگاه‌ها، خوابگاه‌ها و فعالیت‌های دانشجویی، کوچه و بازار، رستوران‌ها و کافه‌ها، بمب‌گذاری، سیستم حمل‌ونقل، عروسی و عزاداری، غذا و رنگ‌ها، عشق و نفرت، مهر و خشونت، خرافات و باورها، بالیوود و سینما، فقر و ثروت برای‌تان می‌گویم».

در بخش «آدم‌ها» هم نویسنده از افرادی گفته که آنها را در موقعیت‌های مختلف دیده یا شناخته تا جایی که ردی از آنها در ذهنش باقی مانده است، آدم‎هایی شناخته شده و نامدار و البته افراد گمنامی که مانند قطره‌ای از دریای پرجمعیت هند شاید اصلا دیده نمی‌شوند. در بخش «مراسم» نیز نویسنده از مناسبت‌هایی نوشته که مردم این کشور آداب خاصی را در آن رعایت می‌کنند و چه‌بسا برای‌شان بسیار مهم است؛ از جشن شمع و رنگ، مراسم ملی و مذهبی گرفته تا آداب روزه‌داری در دین هندو و در نزد مسلمانان این کشور. در بخش «زندگی» این کتاب هم به طور خاص به بررسی وضعیت زنان این کشور پرداخته شده است: «به تحصیل، ازدواج و محدودیت‌هایی که در جامعۀ هند با آن دست به گریبان هستند و نقش تشکل‌های غیردولتی و تلاش‎شان برای کمرنگ‌کردن این محدودیت‌ها».

 

فصل سوم کتاب به آشنایی با نویسندگانی اختصاص دارد که در معرفی و شناخت هند اثرگذارند. نویسندگان و شاعرانی از دوران کلاسیک تا امروز که در میان آنها می‌توان چهره‌هایی چون بیدل دهلوی، هرمان هسه، تاگور، صادق هدایت، سهراب سپهری، میرچا الیاده، آرونداتی روی و جومپا لاهیری را دید.

فهرست مطالب کتاب:

سخن اول

از گوشه و کنار

یادداشت‌های روزانه

جامعه

آدم‌ها

مراسم

زندگی

ورشای ادبی

منبع

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تلفن همراه