“خدمتگزار تخت طاووس” اثری است که در چهارصد و چهارده صفحه، خاطرات “پرویز راجی” را دربرگرفته است. “پرویز راجی” خاطرات خود را از بازه‌ی زمانی بیست و ششم خرداد ماه سال 1355 تا ششم بهمن ما دو سال بعد، یعنی بازه‌ای که به عنوان “آخ‍ری‍ن س‍ف‍ی‍ر شاه در لندن” فعالیت می‌کرد، در کتاب “خدمتگزار تخت طاووس” ثبت نموده است.
اثر پیش رو که ترجمه‌ای از این کتاب است، شامل متن کامل یادداشت‌های وی بوده و خوانندگان با مطالعه‌ی آن می‌توانند به چند و چون تصمیم‌گیری های محمدرضا پهلوی در انتهای دوران حکومتش پی ببرند. “خدمتگزار تخت طاووس” نوشته‌ی “پرویز راجی” همچنین یک تصویر روشن از واپسین روزهای حکومت پهلوی و نحوه‌ی سقوط آن را از قلم یکی از چهرههای خدمتگزار این رژیم به دست می‌دهد.
آنچه نویسنده بر آن تاکید دارد، وجهه‌ی یادداشت‌گونه‌ی کتاب “خدمتگزار تخت طاووس” است؛ در واقع او معتقد است که این کتاب با خاطره‌نویسی یا تاریخ‌نگاری‌های معمول از آن دوران متفاوت است و یادداشت‌های روزانه‌ی او، مسائل زیادی را از اندرونی شاه، موارد خصوصی مربوط به دربار، اشک‌ها و لبخندها، خشم و شادی و انواع احساسات مختلف، شامل میشود.
آنچه “پرویز راجی” در این کتاب، محور اصلی نگارش خود قرار داده است، سلسله ملاقات‌ها، گفت و گوها و مباحثاتی است که شخص وی با چهرههای سیاسی در داخل و خارج از کشور داشته است و طی آن، وضعیت ایران را چه از نظر آنچه در داخل اتفاق می‌افتاده و چه از منظر بازتاب‌های بین‌المللی آن، بررسی نموده است. “پرویز راجی” که آشنایی نزدیکی با نخست‌وزیر مشهور ایران، امیرعباس هویدا داشت، بارها به عنوان مشاور او فعالیت کرد و توسط شخص وی نیز برای سمت سفارت، پیشنهاد شد و راهی لندن شد.
