«چای سبز در پل سرخ»
(یادداشت های سفر به افغانستان)
نویسندگان:
سیدپیمان حقیقت‌طلب
محسن شهرابی‌فراهانی
حسین شیرازی

… یک خط ترافیک جاده شد سه خط. کیپ هم می‌راندند و اصلا ابایی از مالیدن ماشین‌ها به هم نداشتند. بیشترشان هم پلاک نداشتند. مینی‌بوس های راست فرمان و چپ فرمان توی هم می‌لولیدند و همه زور می‌زدند از هم راه بگیرند… آقای حیدرزاده وقتی توجه زیاد ما را به ماشین‌های رنگ به رنگ خارجی دید لبخند تلخی زد و گفت: «در افغانستان دو چیز است که خیلی ارزان است: یکی ماشین، دیگری جان آدمیزاد.»

حسین شیرازی یکی از نویسند‌گان این کتاب گفته است: «بین تصور ما از مهاجران و آنچه واقعا در افغانستان است تفاوت زیادی وجود دارد و تا افغانستان را نبینیم درک درستی از فرهنگ و مردم افغانستان نداریم.»

پیمان حقیقت‌طلب، نویسنده دیگر این کتاب گفته است: «برخلاف تصوری که افغانستان را فقط یک سرزمین ناامن و مهاجر فرست می‌بیند، در این سفر برای ما اثبات شد که افغانستان فقط این دوتا نیست؛ کشور خیلی مهمی است، مهمتر از آنچه فکر می‌کردیم.»

حسین شیرازی از دیگر نویسند‌گان این کتاب: این سفر بر تعامل بعدی او با مهاجران افغانستان در داخل ایران تاثیر گذاشته است.