ادب‌ الرحلات‌ هو نوع من الادب الذي يصور فيه الكاتب ما جرى له من أحداث وما صادفه من أمور أثناء رحله قام بها لأحد البلدان. وتُعد كتب الرحلات من أهم المصادر الجغرافية والتاريخية والاجتماعية، لأن الكاتب يستقي المعلومات والحقائق من المشاهدة الحية، والتصوير المباشر، مما يجعل قراءتها غنية، ممتعة ومسلية. عدد كبير من الروايات والقصص يمكن أن يندرج بصورة ما تحت مسمى ادب‌ الرحلات‌ ، فهذا المسمى الواسع كما نرى قادر على استيعاب أعمال ابن بطوطه مارکوبولو و تشارلز داروین و اندریه جید و ارنست همنجوای و نجیب محفوظ  رغم التباين الكبير فيما بينهم؛ لكن الفكرة التي تجمعهم هي فكرة الرحلة نفسها، الرحلة الزمانية أو المكانية أو النفسية.

ترجمه متن فوق : ادبیات سفر نوعی از ادبیات است. که در آن نویسنده حوادثی را که برایش اتفاق افتاده و چیزهایی را که در سفر به یک کشور با آن مواجه شده به تصویر می کشد. کتاب های سفر یکی از مهمترین منابع جغرافیایی ، تاریخی و اجتماعی است. زیرا نویسنده اطلاعات و حقایق را از مشاهده زنده و عکس کسب می کند. که خواندن آن ها، او را بی نیاز و سرگرم می کند. تعداد زیادی از رمان ها و داستان ها را می توان به نوعی تحت عنوان ادبیات سفر گنجاند. زیرا این نام گسترده همانطور که می بینیم می تواند جایگزین آثار ابن بطوطا ، مارکوپولو ، چارلز داروین ، آندره گید ، ارنست همینگوی و نقیب محفوظ باشد. علی رغم تضاد زیاد بین آنها اما ایده ای که آنها را متحد می کند ایده خود سفر است ، سفر زمانی ، مکانی یا روانی.