«خودنوشت سوانح عمری و سفرنامه» (به زبان اردو_ ترجمه نشده) زندگی نامه خودنوشت و سفرنامه) ، حاجی سید جلال الدین حیدر، به کوشش: عقیل عباس جعفری، به سرپرستی: پرویز حیدر

«خودنوشت سوانح عمری و سفرنامه» (به زبان اردو_ ترجمه نشده) زندگی نامه خودنوشت و سفرنامه) ، حاجی سید جلال الدین حیدر، به کوشش: عقیل عباس جعفری، به سرپرستی: پرویز حیدر

«خودنوشت سوانح عمری و سفرنامه» (به زبان اردو_ ترجمه نشده) زندگی نامه خودنوشت و سفرنامه) ، حاجی سید جلال الدین حیدر، به کوشش: عقیل عباس جعفری، به سرپرستی: پرویز حیدر

《خودنوشت سوانح عمری و سفرنامه》(به فارسی: زندگی نامه خودنوشت و سفرنامه)، نویسنده: حاجی سید جلال الدین حیدر، به کوشش: عقیل عباس جعفری، به سرپرستی: پرویز حیدر، انتشارات: ورثه، با همکاری 《انجمن وظیفه سادات و مومنین پاکستان》، کراچی، پاکستان، ۲۰۲۱.
سید جلال الدین حیدر ( ۱۸۷۲- ۱۹۴۸)
در روستایی در شهر اَعظم گَر هندوستان به دنیا آمد. پس از طی تحصیلات ابتدایی، فوق لیسانس عربی گرفت. از سال ۱۹۰۱ تا ۱۹۰۴ در 《اِم.اِی.او کالج》در شهر عَلیگَر تدریس نمود. از ۱۹۰۵ تا ۱۹۲۸ در 《چیفس کالج》(که اکنون به اتچسون کالج معروف است) در شهر لاهور معلم و بعدها مدیر بود.
در سال ۱۹۵۱ نماینده مجلسِ پنجاب، از شهرستان گجرات شد. در سال ۱۹۵۵ نماینده مجلس پاکستان شد. در سال ۱۹۵6-۱۹۵۷ وزیرِ قانون شد. از ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۰ وکیل عمومی پاکستان بود. در سال ۱۹۶۰ قاضی دیوان عالی کشور و در سال ۱۹۶۶بازنشسته شد.
شهرت سید جلال الدین حیدر این است که با همکاری نواب محسن مرزا در مارس ۱۹۱۲ «انجمن وظیفه سادات و مومنین» را بنیاد نهاد. با هزینه چهار و نیم روپیه که معادل ۷۲ آنِه می شد، یعنی به عدد شهدای کربلا. این انجمن اکنون دو شعبه دارد یکی در هندوستان و دیگری در پاکستان.
سید جلال الدین حیدر در سال ۱۹۴۶ زندگی نامه اش را به زبان اردو از شهر لکنو، هندوستان چاپ نمود.
یکسال بعد آن را ویرایش نمود و با افزودن سفرنامه هایش در سال ۱۹۴۷ از همان لکنو منتشر نمود.
سبط محمد نقوی چاپ اول را با حواشی در سال ۲۰۰۲ از لکنو چاپ کرد.
کتاب زندگی نامه و سفرنامه جلا الدین حیدر از روی چاپ دوم از سوی دکتر سید احمد حسین به زبان انگلیسی ترجمه و در سال ۲۰۰۶ در شهر کراچی پاکستان چاپ شد.
به تازگی، در سال ۲۰۲۱ زندگی نامه و سفرنامه های سید جلال الدین حیدر با مقایسه چاپ اول، چاپ دوم و ترجمه انگلیسی از سوی دکتر عقیل عباس جعفری تصحیح شده است و با مقدمه دکتر سید پرویز حیدر (معاونِ شعبه واپسیِ انجمن وظیفه سادات و مومنین پاکستان) از شهر کراچی منتشر شده است.
در این کتاب به ترتیب سال سفر این سفرنامه ها آمده است:
– حجاز و عراق،
سال ۱۸۹۴
– شیراز، سال ۱۹۰۳
– کشمیر، سال ۱۹۰۵
– عراق، سال ۱۹۱۲
– کشمیر، سال ۱۹۱۷
– دوره ای برای انجمن وظیفه سادات و مومنین، سال ۱۹۲۳
– سفر حجاز، سال ۱۹۲۴
– مشهد، سال ۱۹۲۶
– بمبئی، مهابلی شور، پنج گنی منصوری- دهرا دون، سال ۱۹۲۹
– سفر کشمیر، سال؟
– عراق، شام، فلسطین، ایران، سال
۱۹۳۲
– عراق، سال ۱۹۳۶
– مشهد و عراق، ۱۹۳۸

ببخشید لطفا در پایان این سفرنامه اضافه کنید:

بابت اطلاع از چاپ این کتاب و سفرنامه از جناب آقای محمد زُبیر – مدیر محترم کتابخانه بیدل- در کراچی، پاکستان بسیار سپاسگزارم.
پیشنهاد کتاب از سوی سرکارخانم لیلا عبدی خجسته
www.safarvaname.ir

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تلفن همراه