این سفرنامه از زنی کرمانی است که در سال 1309ق به حج مشرف شده و پس از بازگشت، به عراق رفته و آنگاه به تهران آمده و مدتها در دربار قاجاری بوده تا آن که در سال 1312ق به کرمان باز گشته است.
سفرنامه مزبور که هم به لحاظ تاریخی و هم به دلیل آن که از یک زن است دارای ارزش زیادی است، مهم ترین نقصش این بود که نام مؤلف آن شناخته شده نبود.
آقای باستانی پاریزی چندین مقاله در باره این سفرنامه در روزنامه اطلاعات نوشتند، ضمن تتبع فراوان اعلام کردند که نتوانسته اند او را شناسایی کنند. ایشان در آن مقالات ارزشمند، محتوای سفرنامه و نقاط قوت و ضعف آن را یادآور شدند. مقاله یاد شده در سایت کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران قابل وصول است.
اما در نهایت با کوشش های فراوان مولف شناسایی شده حاجیه خانم علویه کرمانی معرفی شدند.
کتاب روزنامه سفر حج، عتبات عالیات و دربار ناصری در سال 1386چاپ شد و بعد از آن نیز در مجموعه هشت جلدی «پنجاه سفرنامه حج قاجاری» منتشر شد.
کتاب به پیشنهاد سرکار خانم فاطمه احمدی
انتشارات مورخ
